در عجبم از منطق و عقل حسابگر کسانی که هزاران سال استدلال و بحث منطقی و عقلانی و اولوهی و ربانی و لدنی و فیزیکی و متا فیزیکی و ماورائی و روانشناسی و جامعه شناسی و انسان شناسی و کیهان شناسی و ... صد و بیست و چهار هزار پیامبر و کتب آسمانی و امامان و ادیان ابراهیمی و غیر ابراهیمی و شرقی و غربی و فلاسفه و علما و دانشمندان و فیزیکدانان و ریاضیدانان و تجربیون و منطقیون و عرفا و حکما و مسلمان و مسیحی و یهودی و بودایی و آسمان و زمین و ستارگان و پرنده و درخت و نبات و حیوان و نظم و علیت و و و ... را رها می کند و همه اعتقاد خود را پیوند می زند به عقل یک انسان مثل هاوکینگ و ناگهان همه چیز را قصه می بیند و جوانی خود را بر باد رفته!...
پی نوشت اول: مادر بزرگم یک ضرب المثل داره که می گه: خر وامونده معطل هشه! یعنی یه هش که بشنوه خودش راه می افته می ره. عزیر دل برادر شما که اینقدر نگران جوونی از دست رفته و کارهایی که می تونستی بکنی و به خاطر بهشت و جهنم نکردی هستی، با یک استدلال آبکی تر از استدلال هاوکینگ هم راه می افتادی.خب چرا تا حالا خودتو معطل کرده بودی بنده خدا؟؟ اگر فکر کردی چون هاوکینگ یک فیزیکدان بزرگه، پس یعنی آدم بزرگی هم هست و همه حرفاش درسته، اولاً که برادرم/خواهرم ملاکت را!! حق با آدمها شناخه نمی شه. ثانیاً همین فکرو می تونستی راجع به انیشتین هم بکنی، اما نکردی. چرا؟
پی نوشت دوم: به عنوان کسی که خودش فیزیک خونده قاعدتاً باید حرفهای یک فیزیکدان برام جالب باشه. اما بنده همینجا از همین تریبون اعلام می کنم که فیزیک خوندن در سطوح بالا و خصوصا مطالعه در ابعاد کیهانی، مثل راه رفتن روی لبه یک تیغه! می تونه چشم دلت رو هم علاوه بر چشم سر باز کنه. یا می تونه کوردلت کنه برای همیشه. در بین اساتید خودمون هم متاسفانه کسایی بوند که در این وادی ها مطالعه داشتند و به کوری افتادند. خلاصه که الا یا اهل الفیزیک! علیکم انفسکم...
